Vintage olan her ürünü ayrı seviyorum çünkü her parçanın anlatmak istediği anılar var. Nereden nasıl geldiğinin hiç bir önemi yok üzerinde ki o eskimişliğin verdiği görüntü dahi hemen kendini fark ettiriyor. Ancak İzmir'de ne yazık ki böyle yerler pek fazla yok genel olarak ev eşyası ve çanta üzerine çalışan bir kaç tasarım butik var. Onlarda sizin beklentilerinizi karşılamıyor.
Bizde de ailecek giysi geri dönüşümü adı altında yapılan toplantılar olur. Teyzem annem yengem küçüklüğümüzden bu yana kuzenlerimle beni bu şekilde yetiştirmiştir. En büyük kız çocuğu olduğum için bu konuda dezavantajlı ben olsamda büyük aile bireylerinden kalan ilk vintageler benim dolabımın yüzünü görür. Yine böyle bir geleneğin ortasındayken harika parçalar buldum kendime. Bu günün konusu ise el yapımı 40 sene küsür öncesine ait bu kazak. Ne derece vintage denir bilmiyorum ama salaş yarasa kolları ,dar boğazı ve renk değiştiren boncukları ile gömlek üstü süper bir kombin parçasıydı. Sanırım 70'ler bana göre değil ve o yüzden yine en modern tanımıyla hazırladığım romantik,şirin bir stil çıktı ortaya...
